Τρογλοι ο πονος μεσα μου και εξω μου, αλλα βασικα εξω μου, ειναι μεγαλος και τραγανιστος! Συνεβη ενα τρομερο και ασυμβατο με τη ζωη γεγονος. Αλλα ας παρω τα πραγματα απο την αρχη.
Απο μικρο παιδι, απο τα μικρατα μου θα ελεγε κανεις, αλλα εγω θα πω απλα απο μικρο παιδι, ειχα ενα προβλημα κι εγω σαν ανθρωπος. Δοξα τον θεο, εμφανισιακα αλλα και σαν χαρακτηρας ολα δουλευαν ρολοι! Μοναχα αυτο το προβλημα με βασανιζε και με εκανε να φαινομαι χοντρος και ασχημος σαν κι εσας. Αυτο λοιπον το προβλημα ηταν τα φρυδια μου! Βλεπετε αντιπροσωποι, τα φρυδια μου ηταν πολλα και πυκνα και πυκνοκατοικημενα και δασυτριχα και βαρυγδουπα!!! Δεν γνωριζαν σταματημο πανω απο τη μυτογκα μου οπως εχω δει να κανουν αλλες φρυδαρες. Συνεχιζονταν και αμα με εβλεπες απο μακρυα ελεγες να ενας πολυ εμφανισιμος και εξυπνος νεαρος με ενα ενιαιο φρυδι! Τοσο σκληρα με χαρακτηριζαν. Η κακια του κοσμου ειναι μεγαλη τρογλοι. Αλλα τι σας τα λεω, εσεις ειστε ο κοσμος.
Τεσπα bitses σε καποια φαση εφτασα στο αμην! Στο απροχωρητο! Στο τελμα! Στην ακρη του γκρεμνου! Στο απογειο της καριερας μου σαν φρυδοκατοχος! Αυτη η φαση συνεβηκε στη ζωη μου προ 17λεπτου!!! Ειπα λοιπον δεν παει αλλο! Θα κανω αποτριχωση με κερι, οπως τοσοι και τοσοι αλλοι. Ξερω οτι μερικοι θα βιαστουν να με κρινουν. Τα ιδια δεν ακουσα οταν ξεκινησα πιλινγκ? Αλλα δεν ντραπηκα και ορμησα σαν λυσσασμενο πιρανχας της ξηρας, και αυτο το λεγω επειδη δε βρισκομουν στη θαλασσιτσα, και αρπαξα τα ρεσω που εχει η μαμιτα μου στη σαλα μας. Τα αναψα με αναπτηρα χοντος σεντερ, ατελειωτο ταξιδι ομορφιας, και περιμενα λιγα λεπτακια. Μετεπειτα, σηκωσα το αναμμενο κερακι πανω απο την μουρακλα μου και εριξα το υγρο του παρασκευασμα στη μια ενιαια μου φρυδαρα!!!
Ο πονος που ακολουθησε ηταν αποκαρδιωτικα αρυθμιστος και απροκαλυπτα σαγηνευτικος! Καταλαβατε δηλαδη!!! Τσιριζα σαν σιχαμενο μικρο κοριτσακι που του πηρανε απο τα χερια την μπαρμπι ουρολογο! Ηθελα να τρεξω και να χωθω στην πισινα του Βαρδινογιαννη (εμεις δεν εχουμε πισινα και πανω στον πανικο μου αυτον σκεφτηκα). Ε ξυπνησε η γιαγιακα μου και με εριξε νερο με τα χοντρα γεροντισια χερια της. Ο πονος ηρεμησε λιγο ο κερατουκλης και ψαξαμε μαζι στα αποκαιδια των φρυδιων μου να δουμε τι απεμεινε. Λιγα πραγματα τρογλοι.
Ελπιζω να μην ποναει ετσι καθε φορα! Ο αδερφος μου μου ειπε οτι πρεπει να το κανω τριτη πεμπτη και σαββατο! omg!!!!!
Απο μικρο παιδι, απο τα μικρατα μου θα ελεγε κανεις, αλλα εγω θα πω απλα απο μικρο παιδι, ειχα ενα προβλημα κι εγω σαν ανθρωπος. Δοξα τον θεο, εμφανισιακα αλλα και σαν χαρακτηρας ολα δουλευαν ρολοι! Μοναχα αυτο το προβλημα με βασανιζε και με εκανε να φαινομαι χοντρος και ασχημος σαν κι εσας. Αυτο λοιπον το προβλημα ηταν τα φρυδια μου! Βλεπετε αντιπροσωποι, τα φρυδια μου ηταν πολλα και πυκνα και πυκνοκατοικημενα και δασυτριχα και βαρυγδουπα!!! Δεν γνωριζαν σταματημο πανω απο τη μυτογκα μου οπως εχω δει να κανουν αλλες φρυδαρες. Συνεχιζονταν και αμα με εβλεπες απο μακρυα ελεγες να ενας πολυ εμφανισιμος και εξυπνος νεαρος με ενα ενιαιο φρυδι! Τοσο σκληρα με χαρακτηριζαν. Η κακια του κοσμου ειναι μεγαλη τρογλοι. Αλλα τι σας τα λεω, εσεις ειστε ο κοσμος.
Τεσπα bitses σε καποια φαση εφτασα στο αμην! Στο απροχωρητο! Στο τελμα! Στην ακρη του γκρεμνου! Στο απογειο της καριερας μου σαν φρυδοκατοχος! Αυτη η φαση συνεβηκε στη ζωη μου προ 17λεπτου!!! Ειπα λοιπον δεν παει αλλο! Θα κανω αποτριχωση με κερι, οπως τοσοι και τοσοι αλλοι. Ξερω οτι μερικοι θα βιαστουν να με κρινουν. Τα ιδια δεν ακουσα οταν ξεκινησα πιλινγκ? Αλλα δεν ντραπηκα και ορμησα σαν λυσσασμενο πιρανχας της ξηρας, και αυτο το λεγω επειδη δε βρισκομουν στη θαλασσιτσα, και αρπαξα τα ρεσω που εχει η μαμιτα μου στη σαλα μας. Τα αναψα με αναπτηρα χοντος σεντερ, ατελειωτο ταξιδι ομορφιας, και περιμενα λιγα λεπτακια. Μετεπειτα, σηκωσα το αναμμενο κερακι πανω απο την μουρακλα μου και εριξα το υγρο του παρασκευασμα στη μια ενιαια μου φρυδαρα!!!
Ο πονος που ακολουθησε ηταν αποκαρδιωτικα αρυθμιστος και απροκαλυπτα σαγηνευτικος! Καταλαβατε δηλαδη!!! Τσιριζα σαν σιχαμενο μικρο κοριτσακι που του πηρανε απο τα χερια την μπαρμπι ουρολογο! Ηθελα να τρεξω και να χωθω στην πισινα του Βαρδινογιαννη (εμεις δεν εχουμε πισινα και πανω στον πανικο μου αυτον σκεφτηκα). Ε ξυπνησε η γιαγιακα μου και με εριξε νερο με τα χοντρα γεροντισια χερια της. Ο πονος ηρεμησε λιγο ο κερατουκλης και ψαξαμε μαζι στα αποκαιδια των φρυδιων μου να δουμε τι απεμεινε. Λιγα πραγματα τρογλοι.
Ελπιζω να μην ποναει ετσι καθε φορα! Ο αδερφος μου μου ειπε οτι πρεπει να το κανω τριτη πεμπτη και σαββατο! omg!!!!!
