Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Ο τσαρλατανος ραφτης της γειτονιας μου

Σημερα ξυπνησα πρωι πρωι με την αυγουλα πριν καλα καλα προλαβει να ανεβει ψηλα στο γαλαζιο ουρανο ο ηλιος ο ηλιατορας ο κιτρινωπος παντοκρατορας! Για καποιον ανεξηγητο λογο, δηλαδη χωρις να μπορω να ερμηνευσω το γιατι, δηλαδη αυθορμητα και απροκαλυπτα, δε με κολλουσε υπνος. Ετσι πηρα τη μεγαλη αποφαση να παω στο συνοικιακο ραφταδικο να ραφτω. Δηλαδη οχι ακριβως να ραφτω απλα με αρεσει αυτο το ρητο που το λενε συνεχεια συνεχεια συνεχεια οι φιληναδες της μαμας οταν μιλανε για γαμους. Δηλαδη λενε "παντρευεται η κορη της κυριας Νορας; προλαβαινω να ραφτω;". Αυτο το εχω ακουσει να το λενε επειδη με αρεσει να καθομαι στο μεγαλο κυκλικο τραπεζι της τραπεζαριας μας μαζι με τη μαμα και τις φιληναδες μας. Δηλαδη δικες της ειναι αλλα ειναι και σα δικες μου. Και πινουμε ολοι μαζι μια ομορφη παρεα ελληνικο καφεδακι που ψηνει η γιαγιακα και συζηταμε τα νεα της γειτονιας. Ακουω με πολλη προσοχη τα πικαντικα και ζουμερα νεα τους. Επισης με αρεσει να ρουφαω τον καφε με δυναμη για να κανει αυτον τον αστειο θορυβο και με αρεσει και η κρεμουλα κατω κατω, που δυστυχως δε ρουφιεται και θελει να βαλεις κουταλακι.
Τι ελεγα; α ναι. Που λετε, ειχαμε αγορασει με τη μαμα ενα λαδι παντελονι που με αρεσε πολυ, αλλα με ηταν καπως μεγαλο, ηθελε αυτο που ο περισσοτερος κοσμος αγαπα να αποκαλει "κοντεμα". Η μαμα το ελεγε αυτο δηλαδη, εμενα με αρεσε να γυριζω τα πατζακια μερικες φορες και ουτε γατα ουτε ζημια! Ωστόσο η μαμα επέμεινε να παω στο συνοικιακο ραφταδικο να με το φτιαξουν. Σημερα λοιπον που για καποιον ακατανοητο ακατανομαστο και αδαμαστο λογο ξυπνησα πρωι πρωι, πηρα τη σημαντικη αποφαση να παγω. Περπατησα περιπου 127 μετρα, μονο μεσα στις πλακες του πεζοδρομιου, χωρις να παταω ποτε τις γραμμουλες, και μολις εφτασα εξω απο το μαγαζι τι να δω;;; Ηταν κλειστο! ΚΛΕΙΣΤΟ!!! Ταραχτηκα παρα πολυ κι αμεσως πηρα τη μαμα μου να της πω τα θλιβερα νεα. Τοτε εκεινη επιπολαια με παροτρυνε να παω σε ενα αλλο ραφταδικο, λιγα μετρα πιο μακρυα, σχεδον συνοικιακο κι αυτο. Πηγα κι εγω σαν τρογλος! Η λερα που παριστανει τον ραφτη εκει μεσα ηταν ενας ταπεινοφιλος αντιπροσωπος, σχεδον βλεροειδης θα ελεγα. Αυτα που φορουσε ηταν απαισια οπως και ολοκληρο το μαγαζι του. Τελοσπαντων εβαλα το λαδι μου παντελονι στο υποτυπωδες δοκιμαστηριο του αισχους εκει μεσα, και πηρε τα μετρα. Αργουσε παρα πολυ, εβαζε τις καρφιτσες πολλα εκατοστα πιο στραβα απο ο,τι θα ηταν λογικο και δε σταματαγε να μιλα. Μιλουσε μιλουσε μιλουσε και με το ζορι συγκρατηθηκα για να μη φωναξω ενα μεγαλοπρεπες ΣΚΑΣΕ! Οταν πια ημουν ετοιμος να φυγω, τι τολμησε να με πει ο διεφθαρμενος ραφτης της οργης; Ηθελε 6 ολακερα ευρω! ΕΞΙ!!! Ενω η μαμα με ειχε πει οτι θα με ζητουσε 5!
Οχι μονο ειναι κλεφτης αλλα ειμαι σιγουρος οτι η δουλεια του θα ειναι πολυ χαμηλου επιπεδου. Και υπουλος και απληστος δηλαδη!!!

1 σχόλιο:

  1. Αγαπητέ ανήσυχε, πιστεύω πως θα πρέπει να αρχίσεις να πηγαίνεις ρε ραφτά έξω από την έξοχη συνοικία σου. Έχω ακούσει πως υπάρχουν ραφτάδες που σε χρεώνουν 4 (τέσσερα) ευρώ μόνο (μόνο!!). Είναι να μην ταράζεσαι μετά. Έχει αρχίσει και το καλοκαιράκι και το λαδί σίγουρα θα σε πηγαίνει πολύ. Και θα σε φέρνει ωστόσο. Οπότε πρέπει να βιαστείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή