Βοιδια και μουλαρομουλαρες. Ειμαι πολυ ταραγμενος. Και αυτο ειναι περιεργο γιατι παντα ειμαι πολυ ηρεμος και ξενοιαστος και νωχελικος και επιβητορας. Δε συνηθιζω να εχω νευρα οπως ισως θα εχετε διαπιστωσει. Και λεγω ισως, γιατι ειστε πανηλιθια βουρλα και δεν σας κοβει και πολυ. Και οταν λεγω πολυ, εννοω καθολου. Τεσπα θα σας αναλυσω στα ελληνικα το γιατι ειμαι ταραγμενος. Παμε!!!
Στο ταπεινοφιλο μεσο που αγαπα να αυτοαποκαλειται τουιτερ ανακαλυψα ενα σκατομουτρο, ενα σαρκοβορο πομολο, ενα ματωμενο ζιπουνακι, ενα χαπακωμενο ερπετο, μια ξεχαρβαλωμενη νυφη, ενα ξεμωραμενο σεντονι, ενα αποστεωμενο δευτερολεπτο, ενα καχιεκτικο ξυλοφωνο, μια ζαβλακωμενη σφουγγαριστρα, εναν ουριο ανεμο, δηλαδη κατουρημενο, ενα κοντοστουπη βοθρο, μια λασπωμενη γαλοτσα, μια κακασχημη αχιλλειο πτερνα. Με λιγα λογια εναν φιζνα!!!!!!! Μα αυτο ειναι τρομερο, θα σκεφτειτε με το πολυ μικροσκοπικο μυαλο που εχετε στην υδροκεφαλη κορυφη που στεγαζεται στον λαιμο σας. Και για πρωτη φορα στις ανοστες ζωες σας θα εχετε δικιο. Αυτο το φιζνα λοιπον ειναι κατι σαν μικροβιο, σαν ερπετο, σαν μαυρογκαγκανιασμενο εντομο που εισχωρει σε γκλαμουρατες ζωαρες σαν την δικη μου για να τις καταστρεψει γλυκα.
Σκεφτειτε ας πουμε εναν καστανομαλλη σκορο με νυφικο που πηγαινει στις ντουλαπες και μασουλαει τα ρουχα της γιαγιας σας. Χρουτς χρατς κραψ κρατς χρουμφ και τελος γκλουπ γκλουπ που πινει το νερακι για να κατεβουν τα βαμβακερα. Ε αυτο κανει και το φιζνα στη ζωαρα μου. Ετσι κι εγω με την λογικη μου αποφασισα οτι πρεπει να καταστραφει.
Σχεδιαζω λοιπον, να ψαξω να βρω που μενει το φιζνα και να εμφανιστω μπροστα του σαν τιμωρος μπλογκερ! Θα κραταω ενα σπρει και θα του αδειασω το εμετικο αυτο οξυ στην κακασχημη μουρακλα του και σαν να μην εφτανε αυτο, θα κραταω μια κοκκινη μπογια βιβεχρωμ και θα την αδειασω με φορα πανω στο κατασπρο νυφικο του! Αυτο θα το κανω γιατι το ζηλεψα πολυ αυτο το φορεμα και το ηθελα για δικο μου αλλα αποκλειεται να με το δανεισει. Ελεος μαρη τσιγκουνεγκλω! Ελεοοοοοοοοοοοοοοοοος!!!!!!!!!!!!!
Στο ταπεινοφιλο μεσο που αγαπα να αυτοαποκαλειται τουιτερ ανακαλυψα ενα σκατομουτρο, ενα σαρκοβορο πομολο, ενα ματωμενο ζιπουνακι, ενα χαπακωμενο ερπετο, μια ξεχαρβαλωμενη νυφη, ενα ξεμωραμενο σεντονι, ενα αποστεωμενο δευτερολεπτο, ενα καχιεκτικο ξυλοφωνο, μια ζαβλακωμενη σφουγγαριστρα, εναν ουριο ανεμο, δηλαδη κατουρημενο, ενα κοντοστουπη βοθρο, μια λασπωμενη γαλοτσα, μια κακασχημη αχιλλειο πτερνα. Με λιγα λογια εναν φιζνα!!!!!!! Μα αυτο ειναι τρομερο, θα σκεφτειτε με το πολυ μικροσκοπικο μυαλο που εχετε στην υδροκεφαλη κορυφη που στεγαζεται στον λαιμο σας. Και για πρωτη φορα στις ανοστες ζωες σας θα εχετε δικιο. Αυτο το φιζνα λοιπον ειναι κατι σαν μικροβιο, σαν ερπετο, σαν μαυρογκαγκανιασμενο εντομο που εισχωρει σε γκλαμουρατες ζωαρες σαν την δικη μου για να τις καταστρεψει γλυκα.
Σκεφτειτε ας πουμε εναν καστανομαλλη σκορο με νυφικο που πηγαινει στις ντουλαπες και μασουλαει τα ρουχα της γιαγιας σας. Χρουτς χρατς κραψ κρατς χρουμφ και τελος γκλουπ γκλουπ που πινει το νερακι για να κατεβουν τα βαμβακερα. Ε αυτο κανει και το φιζνα στη ζωαρα μου. Ετσι κι εγω με την λογικη μου αποφασισα οτι πρεπει να καταστραφει.
Σχεδιαζω λοιπον, να ψαξω να βρω που μενει το φιζνα και να εμφανιστω μπροστα του σαν τιμωρος μπλογκερ! Θα κραταω ενα σπρει και θα του αδειασω το εμετικο αυτο οξυ στην κακασχημη μουρακλα του και σαν να μην εφτανε αυτο, θα κραταω μια κοκκινη μπογια βιβεχρωμ και θα την αδειασω με φορα πανω στο κατασπρο νυφικο του! Αυτο θα το κανω γιατι το ζηλεψα πολυ αυτο το φορεμα και το ηθελα για δικο μου αλλα αποκλειεται να με το δανεισει. Ελεος μαρη τσιγκουνεγκλω! Ελεοοοοοοοοοοοοοοοοος!!!!!!!!!!!!!
