Αγαπητοι (λεμε τωρα) αντιπροσωποι
σας γραφω αυτο το γραμμα με πονο στην καρδια. η ισως και στο συκωτι. δεν ξερω ακριβως που βρισκονται οοοοοολα αυτα τα οργανα που προαναφερα μεσα στο κορμακι μου. ποναω ωστοσο. ποναω απο την ντροπη και τον εξευτελισμο που εζησα μια βραδια την προηγουμενη εβδομαδα κατα τις 8:26 ακριβως. Αλλα ας παρω τα πραγματα απο την αρχη.
Πριν 7 χρονια παρα εξι μηνες, δηλαδη πριν 6 χρονια και εξι μηνες, η εστω πριν απο εξιμισι χρονια, η αμαλια και ο γιωργος γνωριστηκαν σε ενα παρτακι της ξαδερφης του γιωργου. Απο την αρχη ταιριαξαν πολυ και αρχισαν να βγαινουν ραντεβου μεταξυ τους. Σιγα σιγα δημιουργηθηκε μια ανεση και μια οικειοτητα αναμεταξυ τους, αυτο που οι νεοι της εποχης μας αγαπουν να αποκαλουν σχεση, δεσμο, νταραβερι. Περασαν διαφορα σκαμπανεβασματα, ας πουμε οπως εκεινη τη φορα που ο γιωργος ειχε βγει με τους φιλους του αλλα στην αμαλια ειχε πει οτι θα μεινει σπιτι και η αμαλια το εμαθε και εγινε χαμος! τι το θελε κι αυτος να βγει με τα ρεμαλια; ΤΙ ΤΟ ΘΕΛΕ;;; τελοσπαντων ολα αυτα περασαν και περυσι το καλοκαιρακι αποφασισαν οτι σε ενα χρονο, δηλαδη φετος (για οποιον δεν ειναι καλος στους υπολογισμους), θα παντρευτουν. ολη τη χρονια που μας περασε εκαναν τις απαραιτητες διεργασιες, προετοιμασιες και αλχημειες κι ετσι τελικα, ανεβηκαν τα σκαλια της εκκλησιας.
αυτα ολα δεν εχουν βεβαια καποια σημασια στην ιστορια μας. εμεις ημασταν καλεσμενοι στον γαμο της χρονιας επειδη ο βλαχος ο αδερφος μου ειναι φιλος του γαμπρου, και ενας απο τα ρεμαλια που σας ελεγα. ενιγουει, ημασταν μες στην εκκλησια και ο πατερ αμβροσιος (δεν ξερω πως τον ελεγαν αλλα το αμβροσιος μου ακουγεται μια χαρα), μιλουσε μιλουσε μιλουσε σε μια ξενη γλωσσα και με ειχε ζαλισει! εντωμεταξυ εγω πεινουσα σαν τρογλος λυκος και ευτυχως ειχα προνοησει να φερω τα μαλτιζερς μου μαζι. τα ακουμπησα διπλα μου στο καθισματακι μου και αρχισα να μασουλαω κρυφα και νοικοκυρεμενα. δυστυχως σε καποια φαση το σακουλακι επεσε και οι στρογγυλοι σοκολατενιοι θησαυροι μου αρχισαν να κυλουν παντου με θορυβο! τοτε ο πατερ αμβροσιος με ειπε οτι ειμαι ασεβης προς το μυστηριο και με εδιωξε. ολοι με αγριοκοιτουσαν και αναγκαστηκα να περασω εξω :(
ποιο μυστηριο εννοουσε ωστοσο; σε γαμο δεν ημουν;
σας γραφω αυτο το γραμμα με πονο στην καρδια. η ισως και στο συκωτι. δεν ξερω ακριβως που βρισκονται οοοοοολα αυτα τα οργανα που προαναφερα μεσα στο κορμακι μου. ποναω ωστοσο. ποναω απο την ντροπη και τον εξευτελισμο που εζησα μια βραδια την προηγουμενη εβδομαδα κατα τις 8:26 ακριβως. Αλλα ας παρω τα πραγματα απο την αρχη.
Πριν 7 χρονια παρα εξι μηνες, δηλαδη πριν 6 χρονια και εξι μηνες, η εστω πριν απο εξιμισι χρονια, η αμαλια και ο γιωργος γνωριστηκαν σε ενα παρτακι της ξαδερφης του γιωργου. Απο την αρχη ταιριαξαν πολυ και αρχισαν να βγαινουν ραντεβου μεταξυ τους. Σιγα σιγα δημιουργηθηκε μια ανεση και μια οικειοτητα αναμεταξυ τους, αυτο που οι νεοι της εποχης μας αγαπουν να αποκαλουν σχεση, δεσμο, νταραβερι. Περασαν διαφορα σκαμπανεβασματα, ας πουμε οπως εκεινη τη φορα που ο γιωργος ειχε βγει με τους φιλους του αλλα στην αμαλια ειχε πει οτι θα μεινει σπιτι και η αμαλια το εμαθε και εγινε χαμος! τι το θελε κι αυτος να βγει με τα ρεμαλια; ΤΙ ΤΟ ΘΕΛΕ;;; τελοσπαντων ολα αυτα περασαν και περυσι το καλοκαιρακι αποφασισαν οτι σε ενα χρονο, δηλαδη φετος (για οποιον δεν ειναι καλος στους υπολογισμους), θα παντρευτουν. ολη τη χρονια που μας περασε εκαναν τις απαραιτητες διεργασιες, προετοιμασιες και αλχημειες κι ετσι τελικα, ανεβηκαν τα σκαλια της εκκλησιας.
αυτα ολα δεν εχουν βεβαια καποια σημασια στην ιστορια μας. εμεις ημασταν καλεσμενοι στον γαμο της χρονιας επειδη ο βλαχος ο αδερφος μου ειναι φιλος του γαμπρου, και ενας απο τα ρεμαλια που σας ελεγα. ενιγουει, ημασταν μες στην εκκλησια και ο πατερ αμβροσιος (δεν ξερω πως τον ελεγαν αλλα το αμβροσιος μου ακουγεται μια χαρα), μιλουσε μιλουσε μιλουσε σε μια ξενη γλωσσα και με ειχε ζαλισει! εντωμεταξυ εγω πεινουσα σαν τρογλος λυκος και ευτυχως ειχα προνοησει να φερω τα μαλτιζερς μου μαζι. τα ακουμπησα διπλα μου στο καθισματακι μου και αρχισα να μασουλαω κρυφα και νοικοκυρεμενα. δυστυχως σε καποια φαση το σακουλακι επεσε και οι στρογγυλοι σοκολατενιοι θησαυροι μου αρχισαν να κυλουν παντου με θορυβο! τοτε ο πατερ αμβροσιος με ειπε οτι ειμαι ασεβης προς το μυστηριο και με εδιωξε. ολοι με αγριοκοιτουσαν και αναγκαστηκα να περασω εξω :(
ποιο μυστηριο εννοουσε ωστοσο; σε γαμο δεν ημουν;
Troglos amvrosios :/
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε αθεόφοβε! Ο γάμος είναι μυστήριο και μάλιστα ανεξιχνίαστο!
ΑπάντησηΔιαγραφήσκασε σεμνε!
ΑπάντησηΔιαγραφήχααχαχαχα :Ρ έπρεπε να του δώσεις και κανένα σοκολατένιο μπαλάκι ! για αυτό σε έδιωξε :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφή