Μερες τωρα, δηλαδη απο χθες που τον γνωρισα, θελω να γραψω ενα ποστ για τον νεο καλο μου φιλο και να του το αφιερωσω απο την πρωτη λεξη μεχρι την τελευταια!
Να γραψω γραψω γραψω και στο τελος να λεει "αφιερωμενο στον καλο μου φιλο, τον Βρωμικο Νταν........." Δεν έχει στο πανωφορι του καποιο ταμπελακι που να γραφει το ονοματεπωνυμο του και ουτε μου εδωσε επικυρωμενο αντιγραφο της ταυτοτητας του οταν του το ζητησα, οποτε αναγκαστηκα να καταλαβω οτι τον λενε ετσι.
Καθε μερα, συγκεκριμενα καθε πρωι, συγκεκριμενα καθε ξημερωμα, συγκεκριμενα καθε 8:19 προ μεσημβριας βλεπω στο Συνταγμα εναν νεαρο κυριο γυρω στα 65 χρονια και 3 μηνες ακριβως. Στεκεται εξω απο τα ταπεινα και ξενοφερτα MacDonald και περιμενει καρτερικα να του ριξουν ψιχουλακια η χρηματα η φαγι η νερο οι περαστικοι. ΤΙ ΚΡΙΜΑ!!!!!! Τον λυπηθηκα σημερα και του αγορασα μια κοκακολιτσα σε μικρο μεγεθος για να συνοδευσει το γευμα που θα του επαιρνε καποιος αλλος απο το ξεδιαντροπο αυτο αισχος που τολματε να αποκαλειτε MacDonald! Βγηκα με τρομο απο το σαπιομαγαζο που βρωμαει και ζεχνει και εκεινη ακριβως τη στιγμιτσα επεσε πανω μου ενας πετεινος, ενας ακολαστος τρογλος, ενα σαπιο βοδι!!!! Τον προσπερασα με περηφανεια και προκαταληψη και εδωσα την κοκακολιτσα στον Βρωμικο.
Δεν του αρεσει καθολου να τον αποκαλω Βρωμικο Νταν και τον αποκαλω απλα Βρωμικο. Εγω βεβαια προτιμω να τον λεγω Νταν, γιατι μου θυμιζει τις καμπανες του χωριου και δακρυζω απο τα ματια μου. Μαλλον ο Βρωμικος δεν νιωθει την ιδια συγκινηση. Δεν πειραζει ομως. Εγω σκεφτομαι να παμε στο σπιτι μου με τον καλο μου φιλο και να τον κανουμε μπανιο με τη γιαγιακα μου και να τον κανουμε Καθαρο και Ξαστερο Νταν!!! Τι εξυπνο τρικ!
Να γραψω γραψω γραψω και στο τελος να λεει "αφιερωμενο στον καλο μου φιλο, τον Βρωμικο Νταν........." Δεν έχει στο πανωφορι του καποιο ταμπελακι που να γραφει το ονοματεπωνυμο του και ουτε μου εδωσε επικυρωμενο αντιγραφο της ταυτοτητας του οταν του το ζητησα, οποτε αναγκαστηκα να καταλαβω οτι τον λενε ετσι.
Καθε μερα, συγκεκριμενα καθε πρωι, συγκεκριμενα καθε ξημερωμα, συγκεκριμενα καθε 8:19 προ μεσημβριας βλεπω στο Συνταγμα εναν νεαρο κυριο γυρω στα 65 χρονια και 3 μηνες ακριβως. Στεκεται εξω απο τα ταπεινα και ξενοφερτα MacDonald και περιμενει καρτερικα να του ριξουν ψιχουλακια η χρηματα η φαγι η νερο οι περαστικοι. ΤΙ ΚΡΙΜΑ!!!!!! Τον λυπηθηκα σημερα και του αγορασα μια κοκακολιτσα σε μικρο μεγεθος για να συνοδευσει το γευμα που θα του επαιρνε καποιος αλλος απο το ξεδιαντροπο αυτο αισχος που τολματε να αποκαλειτε MacDonald! Βγηκα με τρομο απο το σαπιομαγαζο που βρωμαει και ζεχνει και εκεινη ακριβως τη στιγμιτσα επεσε πανω μου ενας πετεινος, ενας ακολαστος τρογλος, ενα σαπιο βοδι!!!! Τον προσπερασα με περηφανεια και προκαταληψη και εδωσα την κοκακολιτσα στον Βρωμικο.
Δεν του αρεσει καθολου να τον αποκαλω Βρωμικο Νταν και τον αποκαλω απλα Βρωμικο. Εγω βεβαια προτιμω να τον λεγω Νταν, γιατι μου θυμιζει τις καμπανες του χωριου και δακρυζω απο τα ματια μου. Μαλλον ο Βρωμικος δεν νιωθει την ιδια συγκινηση. Δεν πειραζει ομως. Εγω σκεφτομαι να παμε στο σπιτι μου με τον καλο μου φιλο και να τον κανουμε μπανιο με τη γιαγιακα μου και να τον κανουμε Καθαρο και Ξαστερο Νταν!!! Τι εξυπνο τρικ!
Τι κρίμα!
ΑπάντησηΔιαγραφή