Η ζητιανα Τανια

Ένα ηλιολουστο πρωινο του Ιουλιου περιπου στις εντεκα και τριανταεφτα και δωδεκα δευτερολεπτα πηρα την αποφαση να κανω κατι πολύ καθοριστικο για τη ζωη μου. Δεν την πηρα ετσι αβιαστα, αβασανιστα, αγογγυστα, ουτε καν αεροστεγως. Δεν ηταν μια αποφαση που μου ηρθε κατακεφαλα, φυτευτηκε ο σπορος της μεσα μου λιγο μετα το ξημερωμα και σιγα σιγα γεννησα το συμπερασμα ότι οφειλω να παγω για καφε. Το παιδεψα από δω το παιδεψα από κει, ειδα ότι δεν υπαρχει άλλη λυση. Εβαλα το καλο μου λαδι παντελονι και την κολλητη μου βυσσινι μπλουζιτσα και κινησα σαν το σκιουρακι τσουπ τσουπ τσουπ για το κεντρο.

Ξεχασα να πω ότι φορεσα και εσπαντριγιες.

Αφου εφτασα στο γραφικο συνταγμα, διαλεξα μια καφετερια στην τυχη, εστρωσα την εφημεριδουλα μου στο καθισμα για να μη λερωσω το καλο μου λαδι παντελονι και βολευτηκα σαν στρατηγος εν αποστρατεια. Παρηγγειλα ένα freddito και εκει που τον ρουφουσα με δοξασια μια ταπεινοφιλη κυρατσα της κακιας ωρας με πλησιασε χωρις να ντραπει και τι τολμησε να με πει; Τι τρογλοι; ΤΙ;;;; Θα μπορουσα να καθησω μαζι σας στο τραπεζι σας γιατι δε βρισκω άλλο ελεύθερο;

Από το σοκ εχασα τη μιλια μου. Δε μπορουσα να πιστεψω αυτό που μου συνεβαινε!!! Η πρώτη μου σκεψη ηταν ότι επρεπε να το γραψω στο μπλογκακι μου αυτό το συμβαν, η δευτερη ότι η κυρατσα αυτή φαινοταν θρασυτατη, η τριτη ότι αν καθοταν μαζι μου θα τρελαινομουν, η τεταρτη ότι κρατουσε πολύ ωραια τσαντα, η πεμπτη να της πω ότι εχω ψειρες και να μην πλησιαζει. Καπου αναμεσα στην πεμπτη και την εκτη σκεψη (τοση ωρα την κοιτουσα σα χανος και δε μιλουσα οσες φορές και να επαναλαμβανε το παραλογο αιτημα της), καπου αναμεσα λοιπον στην πεμπτη και στην εκτη σκεψη, επενεβη ενας γολγοθας, ενας κοπροσκυλος κυριος που καθοταν στο διπλανο τραπεζι και της ειπε ότι μπορει να κατσει μαζι του. Εκεινη, συνεχιζοντας να με αγριοκοιταζει, εκατσε τελικα με τον κοπροσκυλο.

Όπως είναι λογικο και προφανες δε μπορεσα να ηρεμησω και να απολαυσω το freddito μου όπως του αρμοζε, δηλαδη σαν φυσιολογιο καφε, γιατι ο freddito ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΦΕΣ!!! Πρεπει να αναγνωριστει επισημα από το κρατος, αλλιως θα παγω στον εισαγγελεα!! Τεσπα, τι ελεγα; Α ναι!  Δε μπορουσα να ηρεμησω! Ετρεμα σαν το φυλλαρακι! Η γιαγιακα μου με ειχε προειδοποιησει για το ότι ζουμε σε έναν αγριο κοσμο γεματο θρασσος και κουτοπονηρια, αλλα ποτε δε θα περιμενα ότι θα αποτολμουσε μια ζητιανα του πανηγυριου να μου επιτεθει σεξουαλικα με τετοιο τροπο!!!!!

Αποτελειωσα το freddito μου σα ζαβλακωμενος και εφυγα βιαστικα χωρις να ριξω ουτε μια ματια πισω μου. ΟΥΤΕ ΜΙΑ!!!

Δε θα ξεχασω ποτε την ημερα που η ζητιανα Τανια προσπαθησε να με κακοποιησει. Και επειδη με ρωτατε πολλοι, δε με ειπε η ιδια το ονομα της, αλλα ηταν φανερο σε μενα ότι ηταν Τανια!